Γιατί επιτίθενται στους Δικηγορικούς Συλλόγους και την Ολομέλεια;

Γιατί επιτίθενται στους Δικηγορικούς Συλλόγους και την Ολομέλεια;

"Ήρθε η ώρα η αλήθεια να αντεπιτεθεί", εξήγγειλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Στα πλαίσια αυτής της αντεπίθεσης, η κυβέρνηση προσπαθεί να εμφανίσει ένα σκληρό προσωπείο εντός της δικαιοσύνης.

Κινείται τακτικά σε πολλαπλά μέτωπα.

• Επιτίθεται στην Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων και τον πρόεδρο της, κατηγορώντας για...  συγκάλυψη και απόκρυψη πραγματογνωμοσύνης. Στο παρασκήνιο, κάπου ακούγεται ο Υπουργός Δικαιοσύνης Φλωρίδης να αισθάνεται "δικαιωμένος" που θεωρούσε όσους μιλούσαν για μπάζωμα "για τα μπάζα".

• Ταυτόχρονα, ασκείται πειθαρχικός έλεγχος απέναντι δικαστικούς λειτουργούς στην Ρόδο για την δικαιοδοτική τους κρίση στο σκάνδαλο της Πολεοδομίας. Στην υπόθεση αυτή, να σου ο Πρωθυπουργός να δηλώνει "προσωπικό παρών", εμφανιζόμενος ως ο κυνηγός κεφαλών των "διεφθαρμένων".

• Τέλος, σύμφωνα με δημοσιεύματα, ζητά την απομάκρυνση δημοσιογράφων από το MEGA, τα οποία ουδέποτε διαψεύστηκαν

Η αντεπίθεση της αλήθειας αποτελεί μία ενορχηστρωμένη και συντονισμένη προσπάθεια ώστε να:

• σπιλωθεί, υποβαθμιστεί, απονομιμοποιηθεί και φιμωθεί κάθε φωνή και κέντρο, το οποίο αμφισβητεί ενεργά το κυβερνητικό αφήγημα, το οποίο αρνείται την θυματοποίηση των υπεύθυνων υψηλά ιστάμενων προσώπων

• υψωθεί το προσωπικό κύρος του πρωθυπουργού, ο οποίος "παρεμβαίνει προσωπικά" να διασώσει μία δικαιοσύνη χειμαζόμενη από λαϊκή δυσπιστία.

• επενδυθεί η σιδερένια λαβίδα της σιωπής με ολίγη από ιδεολογία και γεωπολιτική: Στις δηλώσεις του ΠΘ στις 3/4 στην Κοζάνη, επικαλείται το "ρευστό διεθνές οικονομικό και γεωπολιτικό περιβάλλον" για να εξάρει την σημαντικότητα της σταθερότητας της χώρας. Μία αντίστοιχη αποστροφή είχε κάνει και ο Βορίδης, στο περίφημο "τα Τέμπη είναι μικρό ζήτημα μπροστά στον κόσμο που αλλάζει".

Οι λέξεις έχουν αναποδογυρίσει και σημαίνουν τα αντίθετά τους. Η κυβέρνηση γίνεται το θύμα της σκευωρίας, ο υπέρμαχος της δικαιοσύνης, ο εγγυητής της σταθερότητας. Οι δικηγόροι και οι συγγενείς συγκαλύπτουν, οι δικαστές δεν κάνουν την δουλειά τους, οι δημοσιογράφοι που κάνουν "προπαγάνδα" τίθενται στο στόχαστρο. Υπάρχει ένα γνωστό πλέον μοτίβο χειρισμού και χειραγώγησης των συνειδήσεων, που όμως διαρκώς μετράει φτωχότερα αποτελέσματα. Η κυβέρνηση επενδύει στην πλήρη απουσία αντιπολίτευσης, ώστε να στρέψει με μαεστρία τον κοινωνικό αυτοματισμό υπερ της. Σφιγμομετρούμε δυσπιστία για την δικαιοσύνη; Περιμένουμε με τεταμένα αντανακλαστικά να "την πέσουμε" σε δικαστές, ώστε το θείο χέρι του Ηγεμόνα να συνενώσει πάλι το κοινωνικό σύνολο υπο το Στέμμα του Δικαίου. Διεκδικούν συλλογικοί φορείς και γονείς την αλήθεια για το έγκλημα; Προβαίνουμε σε μία εκτεταμένη εκστρατεία συκοφαντίας, κατά το γνωστό Γκεμπελισμό 'πες πες, πες ένα ψέμα, στο τέλος κάτι θα μείνει".

Για να αντιστρέψουμε τα ερωτήματα, χρειάζεται να διαχωρίσουμε την αλήθεια από το ψέμα

Η επίθεση στους δικηγορικούς συλλόγους και την Ολομέλεια

Αρχικά, γιατί επιτίθενται στους Δικηγορικούς Συλλόγους και τον Πρόεδρο τους;

Για να απαντηθεί το ερώτημα, πρέπει να σταχυολογήσουμε ένα πλήρες ιστορικό ενεργειών της Ολομέλειας και των Δικηγορικών Συλλόγων:

• Δήλωση υποστήριξης κατηγορίας για τα Τέμπη από όλους τους Δικηγορικούς Συλλόγους της Χώρας

• Αίτημα για διενέργεια πραγματογνωμοσύνης στον Ειδικό Εφέτη Ανακριτή (η επίμαχη που δήθεν συγκαλύφθηκε)

• Καθολική αποχή δικηγόρων στις 28/02, μέρα κινητοποίησης για τα Τέμπη. Ο Δικηγορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης είναι πανό με αίτημα "Δικαιοσύνη για το έγκλημα στα Τέμπη"

• Απόφαση καθολικής αποχής 28/03, ημέρα συζήτησης αίτησης ακύρωσης του νέου Φορολογικού

• Ανακοίνωση στις 26/03 ενάντια στην παρέμβαση της Προέδρου του Αρείου Πάγου για πειθαρχικό έλεγχο δικαστικών λειτουργών στην Ρόδο

• Απόφαση για διερεύνηση πειθαρχικής ευθύνης της Προέδρου του Αρείου Πάγου για την πειθαρχική δίωξη δικαστικών λειτουργών

• Απόφαση για καθολική αποχή στις 7/04 ενάντια στις παρεμβάσεις στην δικαιοσύνη

Όσον αφορά το ζήτημα της επίμαχης πραγματογνωμοσύνης:

Οι Δικηγορικοί Σύλλογοι της χώρας, στα πλαίσια της άσκησης της δήλωσης υποστήριξης κατηγορίας για το έγκλημα στα Τέμπη, ζήτησαν από τον Ειδικό Εφέτη Ανακριτή την διεξαγωγή πραγματογνωμοσύνης από δικαστικό πραγματογνώμονα. Η έκθεση αυτή εγχειρήστηκε κανονικά στον Εφέτη Ανακριτή και ενσωματώθηκε στην δικογραφία της υπόθεσης, κάτι που απαιτεί την μυστικότητα και την μη δημοσιοποίηση στοιχείων της. Δημόσια τοποθέτηση επί εγγράφων που βρίσκονται στον φάκελο της δικογραφίας και δη από διάδικο μέρος που τα έχει εισφέρει συνιστά παραβίαση της μυστικότητας της κύριας ανάκρισης Απο κει και πέρα, η ευθύνη για το γεγονός, ότι διαδικαστικά δεν έχουν βγει στο φως τα στοιχεία αυτά σχετίζονται με τις διαρκείς παρακωλύσεις της διαδικασίας, η οποία έχει καθυστερήσει σε εξοργιστικό βαθμό.

Ενόψει των ανωτέρω, είναι σαφές ότι τα δημοσιεύματα που στοχοποιούν τους δικηγορικούς συλλόγους και τα όργανά τους εξυπηρετούν αποκλειστικά, όπως δηλώνει η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων, "επικοινωνιακές ανάγκες αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από τα βασικά ερωτήματα που απαιτούν απαντήσεις για το ίδιο το δυστύχημα (717 κ.ο.κ.). Η πλήρης διερεύνηση του εγκλήματος των Τεμπών και η απόδοση Δικαιοσύνης αποτελούν πρόσταγμα για το δικηγορικό σώμα. Και στην κατεύθυνση αυτή θα συνεχίσουμε αταλάντευτα να κινούμαστε χωρίς να μας πτοούν τέτοιου είδους επιβουλές..".

Όπως, δε, σωστά επισημαίνουν οι σύμβουλοι της Εναλλακτικής Παρέμβασης Αθήνας, "η στοχευμένη αρθρογραφία και αναπαραγωγή από τους κυβερνητικούς κύκλους δημοσιευμάτων που κάνουν λόγο για υποτιθέμενη απόκρυψη πραγματογνωμοσύνης για την υπόθεση των Τεμπών από τον Πρόεδρο του ΔΣΑ είναι υποβολιμαία και στόχο έχει την απονομιμοποίηση της απόφασης του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών να παρέμβει στη δίκη υποστηρίζοντας την κατηγορία και να ζητήσει την απονομή δικαιοσύνης σε μια υπόθεση που αφορά κυβερνητικό – κρατικό έγκλημα και συγκεντρώνει το ενδιαφέρον όλης της κοινωνίας." 

Οι παραπάνω αιχμηρές ανακοινώσεις και η διαρκής αντίσταση στην παράδοση του δικαίου στα χέρια τους φανερώνουν ανοιχτά, πως το παιχνίδι της δικαιοσύνης ακόμα δεν έχει παιχτεί. Και σε αυτό θα πρέπει να αναζητηθούν οι αναγκαίες τομές, οι οποίες να αποτελέσουν αιχμηρά αιτήματα ενός ισχυρού και στιβαρού αντίπαλου στρατοπέδου της δικαιοσύνης.

Ένα πρώτο αίτημα δεν μπορεί να μην αφορά την ανώτατη δικαστική ηγεσία, τον διορισμό και το ανέλεγκτο της δράσης της. Οι Δικηγορικοί Σύλλογοι, με την κίνηση της πειθαρχικής διαδικασίας, έκαναν ένα πρώτο βήμα. Το ερώτημα παραμένει: τι σημαίνει κατάκτηση της δημοκρατικής νομιμοποίησης στο δικαστικό σώμα και τι σχέση έχει με μία διορισμένη ηγεσία, όταν σε πλήθος χωρών, η δικαστική ηγεσία εκλέγεται;