* του Δ.Ρ. Πλιακογιάννη
Η ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων στην τελευταία συνεδρίαση της τίθεται υπέρ της εναλλακτικής επίλυσης διαφορών και ευρίσκει στην διαμεσολάβηση προβλήματα και κινδύνους μοναχά στον "τρόπο που θα εφαρμοστεί", καθώς μπορεί και να οδηγήσει στην ακύρωση στην πράξη ενός τόσο σημαντικού θεσμού. Η υποχρεωτικότητα και η έκταση των διαφορών, καθώς και η έλλειψη υποδομών, είναι οι βασικοί άξονες της τοποθέτησης της ολομέλειας στο θέμα. Παρ'όλα αυτά, παραμένει θεσμικός συνομιλητής της Πολιτείας, και στοχεύει να προσφέρει βελτιωτικές προτάσεις για το ζήτημα.
Στην από 12/11 συνεδρίαση του ΔΣ του ΔΣΘ, ο Πρόεδρος απάντησε στους προβληματισμούς ότι ακόμα η εφαρμογή του θεσμού είναι "υπό διαβούλευση". Άλλωστε, όπως υποστηρίζεται, ο ΑΠ έκρινε την υποχρεωτική διαμεσολάβηση αντισυνταγματική. Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να περιμένουμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, ίσως να αφήσουμε και τον θεσμό να λειτουργήσει, να μην αντιδράμε και τόσο.... Είναι έτσι;
Ο δικηγόρος ως "κόστος"
Καταρχήν, δεν κρίθηκε γενικώς αντισυνταγματική η υποχρεωτικότητα του θεσμού, αλλά η υποχρεωτικότητα σε συνδυασμό με το κόστος της κρίθηκε ότι παραβιάζει το άρθρο 20 παρ. 1 του Σ. και τα άρθρα 6 και 13 της ΕΣΔΑ, που συγκροτούν τον πυρήνα του δικαιώματος πρόσβασης στην δικαιοσύνη. Το υψηλό κόστος, δηλαδή, τόσο της αμοιβής του διαμεσολαβητή όσο και της παράστασης του δικηγόρου, που ζητούν οι σύλλογοι, στερεί τον φυσικό δικαστή από τον πολίτη.
Σαφώς, υπήρξε προσαρμογή. Μειώθηκε το ποσό της αρχικής συνεδρίας σε 50 ευρώ, για να καλύψει το μέγαλο μέρος των πολιτών που έτσι και αλλιώς δεν ήθελαν να προσφύγουν, αλλά υποχρεούνται. Αυτή η μείωση τέθηκε, ώστε σε αυτούς τους πολίτες να φαίνεται "ευτελές" το ποσό της υποχρεωτικής προσφυγής.
Μας φαίνονται ωραία, αν ξεχάσουμε αυτό που όλοι ξεχνάνε: τον δικηγόρο. Επειδή θέλουν να μας προσπεράσουν, οι μόνοι που μέχρι τώρα καταθέσαν προτάσεις, δηλαδή ασφαλιστικές εταιρίες, ΣΕΒ και Ένωση Τραπεζών ζητούν την κατάργηση της υποχρεωτικής παράστασης του δικηγόρου, με το αιτιολογικό ότι αυτή διογκώνει τα έξοδα της διαδικασίας για τον πολίτη. Έτσι, θέλουν έκθετο τον πολίτη απέναντι σε ασφαλιστικά, τραπεζικά και επιχειρηματικά μεγαθήρια, με έναν διαμεσολαβητή εξίσου επιχειρηματία, με αγαστή συνεργασία με τα ως άνω συμφέροντα.
Ο κυνισμός της διαδικασίας
Η ιδιωτική διαμεσολάβηση έχει και άλλες πτυχές κυνισμού: τί εμποδίζει άραγε μία Τράπεζα, η οποία έτσι και αλλιώς έχει εκτελεστό τίτλο, να εκδώσει διαταγή πληρωμής, να εκτελέσει, και με το μαχαίρι πλεόν στο λαιμό να καλέσει τον πολίτη προς διαμεσολάβηση; Γιατί οι προτάσεις των δικηγόρων δεν πιάνουν τέτοιες πτυχές, όπως η αναστολή εκτέλεσης κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων; Γιατί δεν βλέπουν τα προβλήματα στην ουσία του θεσμού, στην δικαιοσύνη, στον δικηγόρο, στον πολίτη. Όλη η προσπάθεια τους είναι να εξισσοροπήσουν ανάμεσα στα μεγάλα συμφέροντα και την εκλογική τους βάση, που αποτελείται ακριβώς από τους δικηγόρους που θέλουν να εξοντώσουν!
Να αποσυρθεί άμεσα ο θεσμός - Δικαιοσύνη επαγγελματιών, όχι επιχειρηματιών!
Η ιδιωτική διαμεσολάβηση είναι θεσμός άρρωστος στην ουσία του. Η δικαιοσύνη είναι θεσμός που πρέπει να παρέχεται από δημόσιους και κρατικούς μηχανισμούς. Η διαμεσολάβηση αφήνει έκθετο τον πολίτη και θωρεί τον δικηγόρο ως ενσώματο και κινούμενο κόστος. Αποτελεί εξευτελισμό του επαγγέλματος, στο οποίο δικηγόροι και δικαστικοί αφιερώνουν την ζωή τους. Να παλέψουμε να ανατραπεί, να την καταδικάσουμε ολοκληρωτικά!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου