Ο ένας από τους γιούς της οικογένειας, της οποίας παραβιάστηκε κατάφωρα το οικιακό άσυλο και σωρεία άλλων συνταγματικών δικαιωμάτων από τους βάρβαρους ΜΑΤατζίδες, είναι συνάδελφος.
Σπούδασε, δηλαδή, και αυτός στα ίδια έδρανα, έχοντας τις ίδιες ελπίδες, τις ίδιες ματαιώσεις, βιώνοντας την ίδια σκληρή πραγματικότητα του επαγγέλματος, ειδικά για έναν ασκούμενο δικηγόρο.
Αυτόν τον συνάδελφο τον ξυλοκόπησαν μέσα στο σπίτι του.
Συνάδελφο τον ξυλοκοπήσαν αστυνομικοί μέσα στο σπίτι του, επειδή είχαν υποψίες.
Δεν χρειάζονται πολλά λόγια.
Από την πρώτη στιγμή, αν είχαμε σοβαρές και τολμηρές ηγεσίες, θα έπρεπε να βγεί το μήνυμα ότι οι δικηγόροι δεν χτυπιούνται από αστυνομικούς, ειδικά σε συνθήκες χουντικές. Είναι χτύπημα στη δημοκρατία το επάγγελμα του νομικού παραστάτη να αποτελεί περίπου ανέκδοτο. Ανεξάρτητα την γνώμη και την τοποθέτηση του καθενός για τα κοινά, η συζήτηση πλέον έχει περάσει στο επίπεδο των φυσικών προϋποθέσεων για την άσκηση του λειτουργήματος μας. Η σωματική μας ακεραιότητα είναι ζητούμενο.
Να καταδικαστεί το γεγονός από τον ΔΣΑ, να καταγγελθεί όπως έπρεπε από την πρώτη στιγμή, να αναλάβει ο ΔΣΑ την υπεράσπιση του και όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την τιμωρία των υπευθύνων.
Αυτό θα πεί προστατεύω τους δικούς μου. Αλλιώς, αφήνοντας τους βορά σε κάθε λογής αυθαιρεσία, τουλάχιστον αποδεικνύεται ότι δεν είναι δυνατόν να εξασφαλίσω ούτε τα βασικά στους δικούς μου συναδέλφους. Και αυτό, για κάθε όργανο συλλογικής εκπροσώπησης, αποτελεί την μέγιστη ντροπή.
Σπούδασε, δηλαδή, και αυτός στα ίδια έδρανα, έχοντας τις ίδιες ελπίδες, τις ίδιες ματαιώσεις, βιώνοντας την ίδια σκληρή πραγματικότητα του επαγγέλματος, ειδικά για έναν ασκούμενο δικηγόρο.
Αυτόν τον συνάδελφο τον ξυλοκόπησαν μέσα στο σπίτι του.
Συνάδελφο τον ξυλοκοπήσαν αστυνομικοί μέσα στο σπίτι του, επειδή είχαν υποψίες.
Δεν χρειάζονται πολλά λόγια.
Από την πρώτη στιγμή, αν είχαμε σοβαρές και τολμηρές ηγεσίες, θα έπρεπε να βγεί το μήνυμα ότι οι δικηγόροι δεν χτυπιούνται από αστυνομικούς, ειδικά σε συνθήκες χουντικές. Είναι χτύπημα στη δημοκρατία το επάγγελμα του νομικού παραστάτη να αποτελεί περίπου ανέκδοτο. Ανεξάρτητα την γνώμη και την τοποθέτηση του καθενός για τα κοινά, η συζήτηση πλέον έχει περάσει στο επίπεδο των φυσικών προϋποθέσεων για την άσκηση του λειτουργήματος μας. Η σωματική μας ακεραιότητα είναι ζητούμενο.
Να καταδικαστεί το γεγονός από τον ΔΣΑ, να καταγγελθεί όπως έπρεπε από την πρώτη στιγμή, να αναλάβει ο ΔΣΑ την υπεράσπιση του και όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την τιμωρία των υπευθύνων.
Αυτό θα πεί προστατεύω τους δικούς μου. Αλλιώς, αφήνοντας τους βορά σε κάθε λογής αυθαιρεσία, τουλάχιστον αποδεικνύεται ότι δεν είναι δυνατόν να εξασφαλίσω ούτε τα βασικά στους δικούς μου συναδέλφους. Και αυτό, για κάθε όργανο συλλογικής εκπροσώπησης, αποτελεί την μέγιστη ντροπή.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου