Εισβολή, ποιός και πώς θα την διαχειριστεί; Εθνικό (κατά τους "πατριώτες") ή διεθνές το πρόβλημα; Οι άνθρωποι ή οι πολιτικές στο στόχαστρο;
Ας συζητήσουμε και πολιτικά.
Η στάση κλειστών συνόρων του Προεδρείου της ΕΑΝΔΙΘ - 5 σημεία:
Πρόσφατα ανεβάσαμε την καταγγελία για το Προεδρείο της ΕΑΝΔΙΘ, μέσω της ομάδας διαχειριστών της ομάδας στο facebook και λόγω πολιτικής άποψης περί κλειστών συνόρων, καθώς συμβαίνει "εισβολή στην χώρα", κατεβάζουν τις δημοσιεύσεις της Κίνησης για την ρατσιστική παραπληροφόρηση του ΜΕΓΚΑ. Περιμέναμε ότι σε ένα γκρουπ διαλόγου οι θεράποντες της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων (τουλάχιστον όπως προκύπτει από τους φαντεζί τίτλους των συνεδρίων που συνδιοργανώνουν) να έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια και να μην κατεβάζουν αναρτήσεις που εκφράζουν μια διαφορετική άποψη, ιδίως για ένα ζήτημα τόσο φλέγον όσο το προσφυγικό. Επειδή μια καταγγελία για την πάγια αντιδημοκρατική αυτή συμπεριφορά υποτιμά μάλλον την κρισιμότητα του ζητήματος, ας πάμε ένα βήμα παραπέρα και ας δούμε που τελικά διαφωνούμε με την ηγεσία του σωματείου ώστε αυτή να καταλήγει να υπερασπίζεται τις πρακτικές του μέγκα και του κάθε μέγκα.
1. Το πρόβλημα δεν ανάγεται στις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας απλώς. Δεν είναι απλά εθνικό πρόβλημα, αλλά Διεθνές. Το δημιουργεί η Γερμανία και η Ιταλία που εξοπλίσαν τον Ερντογάν, η Τουρκία που εισέβαλλε παράνομα στη Συρία, το ΝΑΤΟ που προωθεί την καταστροφή της περιοχής.
2. Σαφές είναι ότι το να ανοίξει η Ελλάδα τα σύνορα θα επιβαρρύνει το πρόβλημα. Όπως σαφές είναι ότι καμία καταστολή δεν μπορεί να σταματήσει ένα διεθνές πρόβλημα, των ροών προσφύγων από πολέμους. Η δυναμική του είναι ασταμάτητη. Ακόμα και να λερώσουν τα χέρια τους με αίμα, όπως υπόκρυφα ή φανερά απαιτεί πλέον ο όχλος, αυτό θα χειροτερέψει την ήδη έκρυθμη κατάσταση και θα μας μπλέξει σε επικίνδυνες ατραπούς.
3. Οι ευθύνες είναι όλων των κυβερνήσεων που απέτυχαν να διαχειριστούν το θέμα. Και αυτό σημαίνει να συγκρουστούν με την ΕΕ, να ζητήσουν ακύρωση της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας, να ζητήσουν αναλογική κατανομή των προσφύγων, να κλείσουν τα κέντρα κράτησης, να κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να καταγγελθεί ο πόλεμος, όλοι όσοι τον συντηρούν, να διατηρηθεί η ειρήνη στην περιοχή. Μέτρα κατά της Τουρκίας, βέτο, εμπάργκο, απέλαση των πρεσβευτών τους. Αντίθετα, οι δικοί μας κολαούζοι χειροκροτούν τους πολέμους χωρίς να συναισθάνονται τι θα σημάνει για εμάς. Και τώρα αυτό πληρώνουμε.
4. Ο εθνικισμός, με την ρητορική για "εισβολή", σηκώνει ξανά κεφάλι. Μηδενίζει ότι μιλάμε για ανθρώπους, τους μετατρέπει σε εργαλεία. Το να καταδικάσεις αυτόν τον υποβιβασμό δεν σε μετατρέπει σε υπερασπιστή των "ανοικτών συνόρων". Η ΕΕ κλείνει τα σύνορα της πρώτη, όχι η Ελλάδα, και εκεί πρέπει να είναι ο στόχος της κριτικής. Απο την άλλη, όμως, το σημαντικό είναι, σε επίπεδο φρασεολογίας και πρακτικής, να μην δίνουμε στον εθνικισμό και την μισαλλοδοξία χείρα βοηθείας.
Θέλουμε Ενώσεις προοδευτικές και δημοκρατικές, χωρίς φίμωμα απόψεων, χωρίς επιβολή προσωπικών θέσεων, ειδικά εθνικιστικών, σε ένα ολόκληρο σώμα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου