Τι συμβαίνει με την τηλε-κατάρτιση;

Έχουν δίκιο οι Δικηγορικοί Σύλλογοι για την τηλε-κατάρτιση; 

Η απάντηση μας πρέπει να είναι κατηγορηματική: Ναι, αποτελεί πράγματι προσβολή για το δικηγορικό σώμα η εξαίρεσή του από τα έκτακτα μέτρα οικονομικής στήριξης λόγω κορωνοϊού (αποζημίωση ειδικού σκοπού 800 ευρώ, μείωση ενοικίου επαγγελματικής μίσθωσης κατά 40%), ειδικά μάλιστα όταν είχαν δοθεί δημόσια από τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου. Και είναι ακόμη προσβλητικότερη η επιλογή της κυβέρνησης να δώσει εν μέσω υγειονομικής κρίσης 180 εκατομμύρια ευρώ «δωράκι» σε ιδιωτικά κέντρα εκπαίδευσης προκειμένουν να ... καταρτιστούν στις νέες τεχνολογίες οι οικονομικά πληττόμενοι δικηγόροι, μηχανικοί, οικονομολόγοι κλ.π.

Η διπλή αυτή προσβολή που υφίσταται το σύνολο του κλάδου είναι για εμάς τους ασκούμενους και νέους δικηγόρους μία πραγματικότητα πολλών ετών και οι ευθύνες των Δικηγορικών Συλλόγων για την συντήρηση και την χειροτέρευση αυτής της κατάστασης είναι απαράγραπτες. Για να εξηγηθούμε:

Πέρυσι τον Απρίλιο έγινε το 14ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δικηγορικών Συλλόγων, ένα από τα βασικά θέματα του οποίου ήταν η αναθεώρηση του καθεστώτος της άσκησης. Οι προτάσεις της Ολομέλειας Δικηγορικών Συλλόγων για την αναθεώρηση του θεσμού ήταν οι εξής: ίδρυση «Ινστιτούτου Εκπαίδευσης Δικηγόρων» σε κάθε Σύλλογο, με υποχρεωτικά μαθήματα για τους ασκούμενους, πέρα από την επί 18 μήνες άσκησή τους στα γραφεία ή υποχρεωτικά σεμινάρια είτε δια φυσικής παρουσίας είτε μέσω πλατφόρμας τηλεκπαίδευσης. Υποχρεωτική συμμετοχή των ασκούμενων σε εικονικές δίκες και μαθήματα σύνταξης δικογράφων. Ο πρόεδρος της Ολομέλειας και του ΔΣΑ, κ. Δ. Βερβεσός, ζητούσε μάλιστα αυστηροποίηση των εξετάσεων για την απόκτηση της άδειας και μαζικά κοψίματα συναδέλφων γιατί «είμαστε πολλοί».

Η λογική των προτάσεων ήταν μία: Περισσότερη κατάρτιση για τους ασκούμενους και συνεπώς, τους δικηγόρους. Πλήρης απαξίωση των πτυχίων αλλά και της πραγματικής εργασιακής εμπειρίας που αποκτά ο ασκούμενος εντός του 18μήνου. Δεν αρκεί να δουλεύεις 10ωρα για ψίχουλα επί 18 μήνες, συντάσσοντας πραγματικά δικόγραφα και παρακολουθώντας πραγματικές δίκες, πρέπει να περάσεις κι άλλο χρόνο στα θρανία υποδυόμενος ότι μαθαίνεις αυτό που ήδη αποτελεί το πραγματικό αντικείμενο της καθημερινής σου απασχόλησης. Αυτό μας είπαν οι Δικηγορικοί Σύλλογοι. 

Η λογική της «κατάρτισης» και της «δια βίου μάθησης» δεν είναι ούτε καινούργια ούτε φαεινή των Συλλόγων ή του Μητσοτάκη. Αποτελεί κεντρική κατεύθυνση στην εκπαιδευτική πολιτική και την αγορά εργασίας εδώ και 2 δεκαετίες. Η δεκαετία της κρίσης υπήρξε η αποθέωση αυτής της κατάστασης: χιλιάδες σεμινάρια, προγράμματα κατάρτισης, μεταπτυχιακά που υπόσχονταν μία θέση εργασίας των 500 ευρώ σε μία διαλυμένη αγορά εργασίας. Πάνω σε αυτή τη λογική οικοδομήθηκε μία τεράστια ιδιωτική μπίζνα των διαφόρων ΚΕΚ, ΙΕΚ, ΚΔΒΜ κλ.π. 

Αλλά πάνω από όλα, χάρις σε αυτήν τη λογική απαξιώθηκαν πλήρως τα πτυχία μας και η εμπειρία που αποκτά κάποιος πάνω στη δουλειά. Τίποτα δεν αναγνωρίζεται ως εμπειρία, αν δεν το έχεις χρυσοπληρώσει, αν δεν στο έχει «πιστοποιήσει» κάποιο κέντρο με ένα χαρτί.

Η κατάσταση αυτή δεν πλήττει μόνο τους ασκούμενους. Πλήττει και κάθε συνάδελφο που καλείται πλέον να πιστοποιηθεί ως διαμεσολαβητής ή να «τηλεκαταρτιστεί» σε μία εποχή που με δυσκολία βγαίνει το ενοίκιο του γραφείου. Όσο κι αν χτυπιούνται κάποιοι να αποδείξουν ότι «άλλο ο ασκούμενος», η πραγματικότητα τους διαψεύδει. Το δια βίου κυνήγι πιστοποιήσεων, σεμιναρίων κλ.π. είναι εδώ για όλους.

Εμείς ως Κίνηση Ασκουμένων και Νέων Δικηγόρων, όπως ακριβώς εκφράσαμε την αντίθεσή μας στην εντατικοποίηση της άσκησης και την επιστροφή των ασκουμένων στα θρανία στην περυσινή μας παρέμβαση στις Σέρρες, ως Πρωτοβουλία ενάντια στην αναθεώρηση της άσκησης. Θα συνεχίσουμε να είμαστε αντίθετοι σε κάθε κίνηση ή πρόταση που θεωρεί ότι το πρόβλημα των δικηγόρων (ασκούμενων και μη) είναι η έλλειψη γνώσεων περί σύνταξης δικογράφων ή περί χρήσης του Η.Υ. 

Πρόβλημά μας είναι ότι δεν αναγνωριζόμαστε ως εξαρτημένοι εργαζόμενοι, δεν αμοιβόμαστε και πληρώνουμε εισφορές από την τσέπη μας. Πρόβλημα του κλάδου είναι η συγκέντρωση της δικηγορικής ύλης σε μερικές εταιρίες και μεγαλογραφεία και η ασφαλιστική εξόντωση της μεγάλης πλειοψηφίας, που και κοινωνικά άδικη είναι, και βάζει λουκέτα σε γραφεία.

          Το γεγονός ότι η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων στις τελευταίες αποφάσεις της ζητά να ενταχθούν και οι ασκούμενοι στα οικονομικά μέτρα ενίσχυσης του κλάδου είναι θετικό. Σε αυτό αναμφίβολα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο και οι 1.200 περίπου υπογραφές συναδέλφων που μαζεύτηκαν εντός 48 ωρών για το θέμα. Δεν θα αρκεστούμε όμως σε «καλές προαιρέσεις» και «δεσμεύσεις», όπως αρκέστηκε η Ολομέλεια έναντι της κυβέρνησης.

          Δεν είναι ώρα σιωπής, είναι ώρα διαμαρτυρίας! Κανένας να μην δεχτεί το voucher - Καμία κατάρτιση! Λεφτά για τη δημόσια υγεία και την στήριξη των πληττόμενων - όχι για τα ιδιωτικά κέντρα κατάρτισης!

Να είμαστε όλοι σε πλήρη εγρήγορση την επόμενη μέρα της εξασφάλισης της υγείας των πολιτών. Έχουμε πολλούς ανοιχτούς λογαριασμούς και με την Κυβέρνηση και με τους Συλλόγους.

Να οργανωθούμε και να δράσουμε υπερβαίνοντας τις αγκυλώσεις των διοικήσεων, όπως κάναμε με την Συλλογή 1200 υπογραφών που τους ανάγκασε να περιλαμβάνουν τους ασκούμενους σε όλες τις ανακοινώσεις τους!
            Να απαντήσουμε στις πολλαπλές προσβολές:
Στην προσβολή του να δουλεύεις και να μην πληρώνεσαι, στην προσβολή του να πληρώνεις ένα σκασμό φόρους και εισφορές και τα λεφτά να μοιράζονται στα αρπακτικά της ιδιωτικής υγείας και παιδείας, στην προσβολή της ιδιωτικοποίησης ακόμη και της ίδιας της Δικαιοσύνης που φέρνει η διαμεσολάβηση!