Τι θα γίνει με τα 85 εκ. ευρώ που δεσμεύτηκαν για τα ΚΕΚ;

Ένας τουριστικός ιός στην χώρα της "βαριάς βιομηχανίας του τουρισμού"

Είναι μάλλον ηλίου φαεινότερον, ότι την κρίση της καραντίνας δεν την περάσαμε επ'ουδενί όλοι μαζί. Μία περίοδος εξαναγκαστικής ανεργίας για πολυπληθείς μάζες εργαζομένων και επαγγελματιών τους φέρνουν στο χείλος της οικονομικής εξόντωσης. Για να μην προσθέσουμε και τις βαρύτατες συνέπειες σε μεσοπρόθεσμο και μακροοικονομικό επίπεδο στην οικονομία μας. Είναι, πάντως, δεδομένο ότι ο ιός είναι καταρχήν ιός "τουριστικός", γιγαντώνεται μέσα από τις μετακινήσεις, και αυτό θα οδηγήσει σε εμπλοκή την "βαριά βιομηχανία" του τουρισμού, και συνεπώς το σύνολο της οικονομικής και δημοσιονομικής ισορροπίας της χώρας. Για αυτό κανονικά, θα έπρεπε να απολογηθούν όλοι οι παράγοντες του πολιτικού τόξου, από το ροζουλί μέχρι το βαθύ μαύρο, που στην πολιτική οικονομία τους παρουσιάζουν αυτήν την τοποθέτηση της Ελλάδας στην διεθνή καταμερισμό ως δεδομένη.

Όλοι μαζί;

Ας πάμε σε πιό γήινα, λοιπόν, αφού αυτά είναι μακρινά. Αντιμετωπίσαμε όλοι μαζί την κρίση; Ή μήπως, η λογική "όλοι μαζί" επιστρατεύεται ακριβώς όταν θα στηριχτούν κάποιοι περισσότερο από άλλους;

Ας σταχυολογήσουμε τα στοιχεία του λογαριασμού. Κερδοσκοπία αγοραπωλησιών των "παραγόντων της ελεύθερης αγοράς" με το Δημόσιο για μάσκες και αντισηπτικά. Διπλάσιες αποζημιώσεις σε ιδιωτικές κλινικές, αντί υποχρεωτικής επίταξης. Πληρωμένα τεστ σε ιδιωτικούς φορείς υγείας, που θα μπορούσαν να γίνουν δωρεάν από τα πανεπιστημιακά νοσοκομεία και τα εργαστήρια τους. Για ενοικίαση ΜΕΘ το ελληνικό Δημόσιο πλήρωσε 25.000.000 ευρώ. Για ιστοσελίδα του Υπουργείου παιδείας δόθηκαν 72.000 ευρώ. Στους καναλάρχες δόθηκαν 11.000.000 ευρώ

Τα "Σκόιλ ελικικού", τέλος, που κάποιοι γελάνε, παρέλαβαν πακέτο 85.000.000 ευρώ, που πήγαν σε ΚΕΚ και τις διάφορες πλατφόρμες. Πόσα πήρες εσύ; Μάλλον, αυτή τη στιγμή, άλλος γελάει σε βάρος σου. Να σημειώσουμε, ότι το πακέτο για να πάρει κάθε επαγγελματίας της χώρας 600 ευρώ ανέρχονταν σε 108.000.000 ευρώ. Δηλαδή, αν δεν επισυνέβαινε όλο αυτό το πανηγύρι, που τελικά ακυρώθηκε, θα μπορούσαμε να λάβουμε περίπου άλλα τόσα ως οικονομική ενίσχυση. Προφανώς, βέβαια, όσοι μπλέχτηκαν με τα πίτουρα, πέρα από την πλάκα, είναι εντελώς ανίκανοι να αυτοαναιρέσουν εαυτούς και να διεκδικήσουν την επιστροφή των χρημάτων.

Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι το Δημόσιο λειτουργεί σωστά. Όμως, την κρίσιμη στιγμή της πανδημίας, λειτούργησε και στήριξε. Τα δημόσια νοσοκομεία, που μέχρι χτές επανδρώνονταν με "κηφήνες δημόσιους υπαλλήλους ιατρούς", σήμερα επανδρώνονται με ήρωες, που πήγαν να αντιμετωπίσουν χωρίς μέσα τον ιό. Οι εκπαιδευτικοί, που αν κάναν λάθη τύπου Σκόιλ θα βλέπαμε μέρες ολόκληρες τις φάτσες τους στον ΣΚΑΙ, βρήκαν τρόπο να έρθουν σε επαφή με τους μαθητές τους. Τα πανεπιστημιακά ιδρύματα προσφέρθηκαν να κάνουν δωρεάν ανάλυση στα τεστ, αντί να προβάλλουν ενδιάμεσοι που να μασουλάνε δημόσιο χρήμα.

Υπερέχει τελικά πουθενά ο ιδιωτικός τομέας;

Η αγορά και ο ιδιωτικός τομέας έχει αποδείξει ότι αποτελείται απο αρπακτικά. Όχι μόνο περισσότερο αποδοτικά δεν είναι, ειδικά όταν ρίξει κανείς το βλέμμα π.χ. στις ΗΠΑ των χιλιάδων νεκρών. Όχι μόνο αφαιρούν κρίσιμους πόρους από το δημόσιο, με την κερδοσκοπία τους. Όχι μόνο τρίβουν τα χέρια τους, αναμένοντας την κρίση που θα έρθει, για να κερδοσκοπήσουν και να ασελγήσουν στο σαρκίο της ελληνικής οικονομίας.

Αλλά και ο μύθος του "λιγότερου δημοσίου" και της υπεροχής του ιδιωτικού καταρρίπτεται πανηγυρικά, από τους ίδιους τους θιασώτες του, που στην κρίσιμη στιγμή στηρίχθηκαν σε αυτό για να βγούν από την κρίση. Φυσικά, η διαχείριση του δημοσίου παραμένει σε αυτούς, οπότε γίνονται μόνο τα ελάχιστα: μην ονειρεύεσαι να έχεις και εσύ, εργαζόμενε και επαγγελματία, λόγο στο δημόσιο χρήμα..

Αυτοί όλη μέρα αρπάζαν από το λεφτόδεντρο. Πάνω από τους μισούς απο εμάς, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους "μικρούς" της αγοράς, δεν είδαμε ούτε cent από τα 600 ευρώ. Ούτε από τα 400. Φυσικά, ας γελάσουμε με τις δηλώσεις που μας τοποθετούσαν "από Μάη, 800αρι". Μπαίνει Μάης και ούτε 400 δεν είδαμε. Αναρωτήθηκε κανείς πώς ζούμε;

Και, κυρίως, ας αναρωτηθούμε άλλα δύο πράγματα:

Πρώτον, θα αναλάβει κανείς το κόστος της ήττας τους; Ο Βρούτσης θα μείνει εκεί που είναι;

Δεύτερον, θα επιστρέψουν τα ΚΕΚ τα χρήματα που δεσμεύτηκαν, ή έστω μέρος αυτών, τώρα που ακυρώθηκε η πλατφόρμα; Τι θα γίνει, δηλαδή, με τα 85 εκατομμύρια; Μήπως περιμέναν να την ακυρώσουν, όταν ακριβώς θα είχε ολοκληρωθεί τεχνικά, ώστε τα εκατομμύρια του ελληνικού λαού να μην μπορούν να αναζητηθούν;

Το ερώτημα είναι πέρα για πέρα θεμιτό. Μπορούν δε να το κάνουν μόνο όσοι δεν μπλεχτήκανε με τα πίτουρα και δεν λειτούργησαν σαν ιδεολογικοί μαυραγορίτες και υποβολείς της ξεφτίλας. Αυτοί που το έκαναν, πώς σήμερα να διεκδικήσουν την επιστροφή των χρημάτων απο τους μέχρι χθές συναλλαχθέντες τους, που τους έσφιγγαν το χέρι; Είναι κομμάτι αντιφατικό, κακόπιστο για την συναλλαφή..

Συλλογικοί φορείς που κάναν συμφωνίες με τέτοιους παράγοντες της αγοράς έλουσαν ολόκληρους κλάδους στον εξευτελισμό. Γιατί άλλο είναι να αναγκάζεσαι σαν κλάδος να πάρεις έστω και τα 600, με ό,τι προβλήματα έχει αυτό, άλλο σαν αιλουροειδές πρώτης γραμμής να εμφανίζεσαι βασιλικότερος του βασιλέος σε κάθε λογής δοσοληψίες. Προφανώς, βέβαια, όσοι βιαστήκαν να εμπλακούν μόνο αστειάκια και πλακίτσα μπορούν να κάνουν, γιατί αλλιώς θα πρέπει να απολογηθούν για τις συμπεριφορές τους ενώπιον όλων, που δεν αποτελούσαν εξ'αμελείας αλλά πλήρως αποφασισμένες ενέργειες (βλ. Πανεπιστήμιο Λευκωσίας).

Και αυτές οι συμπεριφορές πιστώνονται για όλο τον κλάδο.

Επιμέλεια : Δ.Ρ. Πλιακογιάννης, ΜΔΕ Εργατικού Δικαίου, μέλος της Κίνησης