Ασκούμενοι στη
Θεσσαλονίκη: Οι μισθοί μας δεν φτάνουν ούτε για να πληρώσουμε το ρεύμα! – Ο
φόβος να αλλάξει πλευρά!
Αμοιβή 200-300 ευρώ μηνιαίως, 8 ώρες δουλειά
ημερησίως και 33 ευρώ εισφορά τον μήνα από την τσέπη μας.
Ποιος ζει με 167 ευρώ το μήνα, ποια δουλειά αξίζει 5,5
ευρώ την ώρα;
Η ζωή μας, δεν είναι τσάμπα. Για
μία ζωή σε μία τρύπα 35-40 τετραγωνικών, το ενοίκιο πλέον ξεπερνά τα 300
ευρώ τον μήνα. Λόγω δε της ακρίβειας και με βάση τις ανατιμήσεις, το κόστος
στέγασης έχει αυξηθεί κατά 18%,
το κόστος θέρμανσης 135,7% (για το φυσικό αέριο) και το
κόστος του ρεύματος 45%. Οι αυξήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης, αν και
μικρότερες, ήδη γίνονται αισθητές, από τον καφέ μέχρι το φαγητό μας. Πόσα από
όλα αυτά καλύπτονται από τα 167 ευρώ που μένουν και πόσα από τους γονείς μας;
Οι «συνάδελφοι» είναι οι πρώτοι διδάξαντες στην υποτίμηση της δικηγορικής
δουλειάς. Για την «υποτίμηση των δικηγόρων και της δουλειάς
μας», το μεγαλύτερο σχολείο είναι η υποτίμηση που διδάσκουν οι
εργασιακές σχέσεις στο επάγγελμα. Τα επιχειρήματα του τύπου «θα μάθεις την
δουλειά», είναι αστεία για όποιον ξέρει πολύ καλά ποιος κρατά το γραφείο με
τον καθημερινό του μόχθο, πόσο χρόνο και χρήμα εξασφαλίζει ο εργοδότης δικηγόρος
από το δικόγραφο που θα γράψουμε, από το πινάκιο που θα «κρατήσουμε», από τις
υπηρεσίες που θα τρέξουμε. Παρ’ όλα αυτά, επιμένουν να διδάσκουν ότι η
δουλειά μας αξίζει 200 ευρώ τον μήνα.
Η άσκηση πρέπει να ρυθμιστεί! Έχουμε
δώσει και συνεχώς δίνουμε αγώνες για να γινόμαστε ορατοί. Κερδίσαμε τα 400 ευρώ
στην πανδημία, ενώ δεν είχαν διάθεση να μας τα δώσουν. Κερδίσαμε την άμεση
πληρωμή των δεδουλευμένων των ασκούμενων στα Δικαστήρια. Διεκδικούμε συνεχώς
την καλυτέρευση της θέσης μας, την κάλυψη των εισφορών μας, την κατοχύρωση των
αμοιβών μας. Μέσα στις δικές μας συνειδήσεις, κερδίζουμε συνεχώς έδαφος: πρέπει
τα βήματα οργάνωσης που κατακτούμε συνεχώς να αποφέρουν καρπούς. Και το
πρώτο βήμα, είναι να γίνει φανερό ότι
πλέον δεν ανεχόμαστε όσα ανεχόμασταν παλιά.
Ο φόβος βρίσκεται στην λάθος πλευρά. Άλλοι
-και όχι οι ασκούμενοι- θα έπρεπε να απειλούνται με πειθαρχικά, που κατά
παράβαση κανονισμού του Δ.Σ.Θ. για τις αμοιβές των ασκουμένων δημοσιοποιούν
αγγελίες κάτω από 300 ευρώ. Άλλη στάση θα έπρεπε να έχουν οι εκπρόσωποι μας στα
θεσμικά όργανα, απέναντι σε εντελώς κακόπιστους «συναδέλφους»: να ανοίξουν το
ζήτημα των αγγελιών δημόσια, να το καταγγείλουν στο Δ.Σ. του Δ.Σ.Θ. ως
συμπεριφορά (και όχι ως προσωπική στάση του οποιουδήποτε), να διοργανώσουν Γ.Σ.
για το ζήτημα. Αντ’ αυτού, πολύ «κουβέντα» στα social media και στα δύσκολα, απόσυρση και υποχώρηση, όπως έχουμε ξαναδεί. Και όμως,
πλέον τα ζητήματα δεν κρύβονται κάτω από το χαλί, γιατί όσοι πραγματικά ζούμε
την τρομοκράτηση και τον εξευτελισμό έχουμε δική μας φωνή, δική μας συνείδηση
και έχουμε πλέον μάθει να αγωνιζόμαστε. Οι απειλές πλέον δεν μας αγγίζουν,
γιατί πρώτα μας αγγίζει όλους η φτώχεια.
«Κομμένη η πλάκα» στις αθέμιτες πρακτικές. Πειθαρχική δίωξη σε «συνάδελφο» που δεν πειθαρχεί με την απόφαση του ΔΣ του ΔΣΘ για 300
ευρώ ελάχιστη αμοιβή: είναι τόσο δύσκολο να αποφασιστεί από το Δ.Σ., ή μήπως
είναι αυτή μικρή ή έστω συμβολική νίκη αξιοπρέπειας;
Κανένας μόνος απέναντι στις απειλές! Κανείς δεν
ζει με 200 ευρώ, κανένα 8ωρο δεν αξίζει 200 ευρώ. Τέλος στην υποτίμηση μας ως εργαζομένων και
συναδέλφων.
-
Υποχρεωτική και αξιοπρεπή αμοιβή για ασκούμενους
δικηγόρους, τουλάχιστον αντίστοιχη με τον κατώτατο μισθό. Κατοχύρωση 8ωρου
απασχόλησης
-
Άμεση Παρέμβαση του Δ.Σ.Θ.: Πειθαρχικές κυρώσεις για
δικηγόρους που δημοσιεύουν παράτυπες αγγελίες και απασχολούν ασκούμενους με
κάτω από 300 ευρώ
-
Μείωση του χρόνου της άσκησης σε 12 μήνες
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου