Ο Κορκονέας αποφυλακίζεται- ο Αλέξης καταδικάζεται

       

   

    

Ο Κορκονέας αποφυλακίζεται- ο Αλέξης καταδικάζεται

Άλλη μια πολύκροτη δίκη ετών ολοκληρώθηκε με το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας να ανακοινώνει την ετυμηγορία του για τον κατηγορούμενο Επαμεινώνδα Κορκονέα, ο οποίος τον Δεκέμβρη του 2008 είχε δολοφονήσει εν ψυχρώ τον 15χρονο Αλέξη Γρηγορόπουλο στα Εξάρχεια. Η ποινή που του επιβλήθηκε είναι 13 χρόνια κάθειρξη, ενώ πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε ισόβια. Ο Βασίλης Σαραλιώτης κρίθηκε αθώος, παρά την καθοριστικής σημασίας ανάμειξή του στο έγκλημα. Δεδομένου μάλιστα ότι ο Κορκονέας έχει εκτίσει ήδη 11 χρόνια ποινής, με κάποια από αυτά να έχουν μετρήσει διπλά, αυτό σημαίνει ότι πλέον μπορεί να αποφυλακιστεί. 

Ποιος έβγαλε, όμως, το δολοφόνο του 15 χρονου Αλέξη από τη φυλακή;

                     

Η αλλαγή του Ποινικού Κώδικα «βούτυρο στο ψωμί του Κορκονέα»   

Η αλλαγή του Ποινικού κώδικα από την Κυβέρνηση Σύριζα ήταν «βούτυρο στο ψωμί» του Κορκονέα. Η αλλαγή του πλαισίου ποινής της κάθειρξης από 5-20 χρόνια σε 5-15, με μείωση του ανώτερου ορίου κατά πέντε έτη, άνοιξε τον δρόμο για την αποφυλάκιση. Η εισαγωγή του ελαφρυντικού του σύννομου βίου στη θέση του πρότερου έντιμου βίου, επίσης. Με οπλοστάσιο το νέο νόμο, αρκούσε για τον δολοφόνο του 15χρονου Αλέξη, η ύπαρξη λευκού ποινικού μητρώου για να σπάσουν τα ισόβια δεσμά. Το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου με βάση το προηγούμενο νομικό καθεστώς, έχοντας έντονα αξιολογικά στοιχεία, πράγματι χρησιμοποιήθηκε μεροληπτικά στο παρελθόν από τη νομολογία. Ως επί το πλείστον ήταν ένα ελαφρυντικό εξασφαλισμένο για την ελίτ, μιας και για να χορηγηθεί δεν αρκούσε να αποδείξεις μία έντιμη οικογενειακή και επαγγελματική ζωή, αλλά να είσαι σημαντικός οικονομικός, κοινωνικός ή πολιτικός παράγοντας. Είναι πράγματι προβληματικό το να αποδεικνύεται ο έντιμος βίος με ενέργειες φιλανθρωπίας ή εράνους που κατά βάση μπορούν να στηρίξουν μόνο οι επιφανείς οικονομικά· Απαντάει, όμως, στην ταξική ματιά της δικαιοσύνης η αντικατάσταση του πρότερου έντιμου βίου από το σύννομο βίο; Αρκεί να αναρωτηθούμε πόσοι άνθρωποι της αφρόκρεμας, γνωστοί σε όλους και με πλούσιες διασυνδέσεις, εξασφαλίζουν ένα λευκό ποινικό μητρώο; Στο τραγικό ενδεχόμενο μιας νέας δολοφονίας από αστυνομικό, με πόση ευκολία θα σπάσουν τα ισόβια για μια ακόμη φορά; Πόσοι άνθρωποι της πολιτικής εξουσίας, τραπεζίτες με ασυλίες, διαπλεκόμενοι σε σκάνδαλα θα την βγάζουν καθαρή με ένα λευκό ποινικό μητρώο; Αποδεικνύεται περίτρανα, εντέλει, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έφερε κάποια ουσιώδη αλλαγή με τη διαφοροποίηση του ελαφρυντικού, καθώς ενόψει της πραγματικότητας της δικαιοσύνης τα αποτελέσματα είναι ακριβώς τα ίδια, εάν όχι και χειρότερα.

          

 Κωλυσιεργία, μεθοδεύσεις, δικαίωση των δολοφόνων από τη Δικαιοσύνη

            Η δολοφονία του Γρηγορόπουλου έγινε το 2008, η υπόθεση εισήχθη στο εφετείο το 2014, με την ακροαματική διαδικασία να ξεκινά το 2016 και να ολοκληρώνεται το 2019! Μεθοδεύσεις επί μεθοδεύσεων, αναβολές επί αναβολών, παραίτηση του συνηγόρου υπεράσπισης Κούγια πριν το ακροατήριο, ένα γαϊτανάκι αλλεπάλληλων ενεργειών για να εξαντληθούν τα χρονικά περιθώρια καθυστέρησης της απόφασης. Η απόφαση έρχεται τελικά, την «σωστή στιγμή» με το ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά «να λύνει τα χέρια» της δικαιοσύνης.

Η κατεύθυνση του Δικαστηρίου είχε φανεί ήδη  από τον Φεβρουάριο, όταν ο εισαγγελέας του ΜΟΕ Λαμίας είχε εισηγηθεί τη μεταβολή της κατηγορίας του από ανθρωποκτονία με άμεσο δόλο σε ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο. Τα κατασκευασμένα γεγονότα που διαψεύστηκαν στην πρωτοβάθμια δίκη, όπως η δήθεν προκλητική συμπεριφορά του Αλέξη, ο εξοστρακισμός της σφαίρας, το ψευδώς αποδεικτικό υλικό, αφού ήταν αδύνατο να επανέλθουν έπρεπε να αντικατασταθούν με κάποιο λόγο επιείκειας για τον κατηγορούμενο. Η ιδιότητα των κατηγορουμένων, μόνο ελαφρυντικά λειτούργησε για την ποινή τους.  Κατά τον Εισαγγελέα, ο Αλέξης ήταν «απλά» ο άτυχος της στιγμής. Σήμερα, ο Κορκονέας είχε «απλά» μια αφελή και αντιιδεολογική συμπεριφορά, ο δε συνεργάτης του αθωώθηκε λόγω αμφιβολιών, γιατί δεν θα μπορούσε να είναι συνένοχος σε μια τόσο απρόσμενη και αυθόρμητη πράξη.

Νομοθέτης και δικαστής καταδικάζουν τον Αλέξη, νομιμοποιούν τη δικαιοσύνη για λίγους

       Νομοθέτης και δικαστής στην υπόθεση αυτή συνέπραξαν για να οδηγηθούμε στην αποφυλάκιση του Κορκονέα. Όπως και σε άλλες υποθέσεις στο παρελθόν(π.χ. δολοφονίες Τεμπονέρα και Καλτεζά), η δικαιοσύνη πολύ έντεχνα χρησιμοποιεί πάντα τα ίδια «όπλα» που της παρέχει ο νόμος (ελαφρυντικά, βρασμός ψυχικής ορμής), όταν έχει μπροστά της κάποιον που θέλει να ευνοήσει, ενώ σε ανθρώπους χωρίς επιφάνεια ή στολή εξαντλεί όλη της την αυστηρότητα (π.χ. Ηριάννα, καθαρίστρια με πλαστό απολυτήριο Δημοτικού). Σήμερα, η Δικαιοσύνη καταδίκασε τον Αλέξη, το νέο, τον αδύναμο. Απέδειξε ότι είναι προνόμιο για λίγους, όπλο στα χέρια των ισχυρών, των ανθρώπων με πλάτες και διασυνδέσεις.

           

            Η νομιμοποίηση και εμπέδωση του εκφασιμού της κοινωνίας μας, από τους φορείς που καλώς ή κακώς επιβάλλουν κυρίαρχους κοινωνικούς κανόνες, τιμωρούν και άρα ορίζουν παρεκκλίνουσες συμπεριφορές, και εν τέλει δημιουργούν κοινωνική συνείδηση ανοίγει ακόμη περισσότερο τον ασκό του Αιόλου για την ανεξέλεγκτη δράση φασιστικών και ακροδεξιών στοιχείων. Πλάι πλάι με όσους βυθίζουν το λαό στην απόγνωση της ακραίας φτώχειας, οξύνουν τις ανισότητες και δημιουργούν το ιδανικό έδαφος για τη γέννηση του τέρατος του φασισμού, η Δικαιοσύνη μπαίνει σε ρόλο επικροτητή, μοχλού εμπέδωσης των ανισοτήτων, νομιμοποίησης της επικράτησης των ισχυρότερων και αποδοχής μιας ζωής που άλλη μεταχείριση θα έχει αυτός που σήμερα πετιέται στο περιθώριο και άλλη αυτός που καταπατά το δικαίωμά σου να ζεις σαν άνθρωπος και όχι σαν δούλος.

      Εμείς, αντιλαμβανόμαστε ότι η μαύρη σελίδα που ανοίγεται επιθετικά στο χώρο της Δικαιοσύνης απαιτεί τη σοβαρή συγκρότηση μιας αντίπαλης άποψης και στάσης. Προκρίνουμε και θα συμβάλουμε στην δημιουργία ενός δικτύου κριτικής αντιπαράθεσης στη επέλαση της μνημονιακής δικαιοσύνης, της δικαιοσύνης των ισχυρών. Ο νομικός κόσμος και ιδιαίτερα η γενιά μας, που δεν ανήκει στην «αφρόκρεμα» της κοινωνίας, που αντιλαμβάνεται τι θα πει ανισότητα και αποκλεισμός, πρώτα απ΄ όλα από την ίδια της τη ζωή, έχει καθήκον να πάρει θέση, να αντισταθεί, να σταθεί στο πλευρό των ανθρώπων που την έχουν ανάγκη. Οφείλουμε όλοι μαζί να  αγωνιστούμε για μια δικαιοσύνη που θα τάσσεται στο πλευρό της κοινωνικής πλειοψηφίας, θα αφουγκράζεται τις ανάγκες και το αίσθημα του κόσμου και θα προστατεύει τον αδύναμο απέναντι στον ισχυρό.