Η άσκηση είναι εργασία: Να ακουστεί η φωνή μας!

Το καθεστώς των ασκούμενων δικηγόρων είναι γνωστό σε όλους μας. Ο ασκούμενος εργάζεται απολύτως εξαρτημένα υπό τις εντολές του δικηγόρου του, ωστόσο, δεν του αναγνωρίζεται κανένα δικαίωμα σε μισθό, εργοδοτικές εισφορές (δηλαδή ασφαλιστική κάλυψη με ευθύνη του εργοδότη), ωράριο, υπερωρίες, άδειες, ενώ παράλληλα, πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές υγείας, ως άλλος αυτοαπασχολούμενος – διόλου μάλιστα ευκαταφρόνητες, αν σκεφτούμε ότι με το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, πολλοί ασκούμενοι βρέθηκαν να πληρώνουν 55€ μηνιαίως.

Η πανδημία κατέδειξε περίτρανα πόσο έκθετοι είμαστε. Κινδυνέψαμε να μην πάρουμε επίδομα καθώς δεν αναγνωριζόμαστε ούτε ως ελεύθεροι επαγγελματίες (κι ας πληρώνουμε εισφορές), ούτε ως εξαρτημένοι εργαζόμενοι. Ο ασκούμενος δεν «φαίνεται» πουθενά για το κράτος, δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα, παρά μόνο την υποχρέωση να πληρώνει εισφορές υγείας από τα λεφτά που δεν βγάζει.

Ακούμε ότι ο ασκούμενος πρέπει να «εκπαιδευτεί». Δεν ακούμε, όμως, τίποτα για το ότι ο ασκούμενος πρέπει να ζήσει. Μας μιλούν για ανάγκη κατάρτισης (υποχρεωτικά σεμινάρια, εικονικές δίκες), την ίδια στιγμή που εμείς κάνουμε μεταπτυχιακό, ενώ οι πλειονότητα των δικηγόρων της πράξης δε χρειάστηκε ποτέ να καταρτιστεί.

Η άσκηση αποτελεί μνημείο εργασιακής εκμετάλλευσης, τραγικό και σκανδαλώδες. Είναι αυτονόητο ότι ελλείψει ασκουμένων, δηλαδή παιδιών για όλες τις δουλειές, οι δικηγόροι θα αναγκαζόταν να προσλάβουν έναν/μία γραμματέα ή να συνεργαστούν με κάποιον άλλο δικηγόρο ή όλα αυτά μαζί. Ο ασκούμενος βρίσκεται στη θέση αυτή στην πραγματικότητα όχι για να «διδαχθεί», αλλά για να αποτελεί ευέλικτο ανθρώπινο δυναμικό προς εκμετάλλευση, χωρίς δικαιώματα, χωρίς κατοχυρωμένο μισθό, ωράριο, άδειες.

Η κατάσταση αυτή ευνοεί μάλιστα κυρίως τα μεγάλα γραφεία και τις εταιρίες που συγκεντρώνουν μεγάλος μέρος της δικηγορικής ύλης και έχουν την δυνατότητα να συντηρούν πέντε, δέκα ή και παραπάνω ασκούμενους. Το ασύγκριτο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα από την αξιοποίηση της φθηνής εργασίας των ασκουμένων από τους «μεγάλους παίκτες» αποτελεί την ταφόπλακα του μέσου γραφείου, που δεν μπορεί να προσλάβει πάνω από 1 ή 2 και εξωβελίζεται από τον ανταγωνισμό, τις υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές, την μείωση της δικηγορικής ύλης.

Ως Κίνηση Ασκουμένων και Νέων Δικηγόρων κάναμε ό τι μπορούσαμε ώστε οι ασκούμενοι να αποκτήσουν φωνή. Η φωνή τελικά υπήρξε και έδειξε στην πράξη ότι μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Ένα χρόνο πριν, η κατάθεση των 300 υπογραφών κατά της προτεινόμενης Αναθεώρησης της Άσκησης στο Πανελλήνιο Συνέδριο Δικηγορικών Συλλόγων στις Σέρρες με παράλληλες τοποθετήσεις ασκουμένων συντέλεσε στη μη υιοθέτηση των προτάσεων. Πριν λίγους μήνες η συλλογή 1.200 υπογραφών συναδέλφων πανελλαδικά για την ένταξη των ασκουμένων στα μέτρα οικονομικής ενίσχυσης πέτυχε τη συμπερίληψη των ασκουμένων στην αποζημίωση των 600 ευρώ. Πάνω από όλα αποδείξαμε στην πράξη ότι έχουμε φωνή και δύναμη.

Ως Κίνηση Ασκουμένων και Νέων Δικηγόρων καλούμε τους ασκούμενους και νέους συναδέλφους στις  εκλογές τις 11-06-2020 για να διεκδικήσουμε από κοινού τα δίκαια και αυτονόητα:

·   Υποχρεωτική σύναψη σύμβασης εξαρτημένης εργασίας για τον ασκούμενο δικηγόρο

·     Αμοιβή τουλάχιστον στο ύψος του κατώτατου μισθού

·     Σταθερό ωράριο, πληρωμή των υπερωριών, αποζημίωση

·     Υποχρεωτική κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών από τον δικηγόρο-εργοδότη

·    Δικαιώματα του εργατικού δικαίου, όπως άδειες, επίδομα Χριστουγέννων κ.λπ.