Η αντικατάσταση, στο έγκλημα του βιασμού, της φράσης "χωρίς την συναίνεση του παθόντος" στην παρ. 4 του άρθρου 336 ΠΚ, με την διατύπωση "αν η τέλεση της γενετήσιας πράξης έγινε με βία ή απειλή άλλης" θα ήταν ένα τεράστιο πισωγύρισμα. Θα στένευε υπερβολικά το αξιόποινο και θα τιμωρούνταν για βιασμό μόνο όποιος ασκεί βία. Η προτεινόμενη νέα ρύθμιση, που είχε βγει στη δημοσιότητα, δεν θα διέφερε ουσιαστικά σε τίποτα από την παρ. 1 που απαιτεί σωματική βία ή απειλή σοβαρού και άμεσου κινδύνου ζωής ή σωματικής ακεραιότητας.
Ωστόσο, πέρα από το στοιχείο της βίας ή της απειλής, το οποίο εξωτερικεύεται προς το θύμα, υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις βιασμού που δεν έχει ασκηθεί καθόλου βία ή απειλή και απλά το θύμα λέει "όχι" ή δείχνει με την εν γένει, συμπεριφορά του, εκείνη την στιγμή, ότι δεν θέλει την συνουσία. Γιατί εξαναγκασμός υπάρχει ακόμα και όταν το θύμα δεν αντιστέκεται ενεργά (άρα η αντίστασή του δεν κάμπτεται με την άσκηση βίας του δράστη ή την απειλή), επειδή αιφνιδιάζεται, φοβάται ή λόγω του τρόμου, που βιώνει και νιώθει, έχει παραλύσει. Εξαναγκασμός υπάρχει και όταν το θύμα συναινεί αρχικά στις σεξουαλικές πράξεις και αργότερα εκφράζει την αντίθεσή του. Ή όταν αρχικά έχει θετική προδιάθεση και στη συνέχεια λέει "όχι".
Ο εξοβελισμός της "έλλειψης συναίνεσης" από το έγκλημα του βιασμού, θα έβγαζε λάδι τον δράστη, καθώς θα τον εξόπλιζε με το επιχείρημα ότι δεν τέλεσε καμία πράξη βίας. Θα παγίωνε την αντίληψη, που δυστυχώς την βλέπουμε και σε σχετικές δικαστικές αποφάσεις, ότι "αν δεν φας ξύλο, δεν είναι βιασμός", που ακόμα καλά κρατεί. Μετά τις όποιες αντιδράσεις, η κυβέρνηση το μάζεψε και κάνει λόγο για fake news, πράγμα δύσκολο αν αναλογιστεί κανείς ότι γράφτηκε και από κυβερνητικά μέσα, που τσέπωναν εκατομμύρια όσο ο κόσμος πέθαινε από τον covid. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, μετά από δύο χρόνια διακυβέρνησης, δεν υπάρχει καμία απολύτως εμπιστοσύνη σε κανένα κυβερνητικό στέλεχος και στα λεγόμενα του.
Η κυβέρνηση δοκιμάζει γιατί υπάρχει το έδαφος. Γιατί είναι έδαφος οι απόψεις του στυλ "τώρα το θυμήθηκε και κατήγγειλε" ή " τι ήθελε και πήγε στο δωμάτιο του". Ρίχνει το δηλητήριο και βήμα-βήμα σκοπεύει να γυρίσει την χώρα 150 χρόνια πίσω, εκφράζοντας ένα συντηρητικό ακροατήριο. Η φράση "χωρίς την συναίνεση του παθόντος", πρέπει να παραμείνει, είναι ζήτημα προστασίας των θυμάτων του βιασμού και πρέπει να λειτουργεί ενθαρρυντικά προς τα θύματα για να καταγγέλλουν, χωρίς φόβο. Ας μην χρειαστεί, λοιπόν, να ξανασυζητήσουμε γι' αυτό.
(Επιμέλεια: Θ. Παπαδόπουλος, Δικηγόρος, Μεταπτυχιακός φοιτητής Οικονομικού Ποινικού Δικαίου ΑΠΘ)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου